Review : The XX - Coexist

The XX - Coexist

Na hun schitterende, titelloze debuutalbum, waarmee de band hoge toppen scheerde, was de opdracht duidelijk, The XX moest bevestigen met hun tweede album, dat, zo leerden we een tijdje geleden, Coexist zou gaan heten. Het moge duidelijk zijn, de verwachtingen waren hooggespannen, de druk om te bevestigen enorm.

Na het album een eerste keer gehoord te hebben, waren we direct verkocht. Verwacht nu niet iets nieuws te horen op dit album, de band is zijn eigen geluid trouw gebleven en daar zijn we blij om. Opener Angels verwelkomt je met, voor The XX, typerend echoënd gitaarspel, dat al vlug bijgetreden wordt door het fluwelen stemgeluid van Romy Madley Croft, die in het refrein als een mantra haar liefde verklaart. De toon is gezet, net als het vorige album zit ook Coexist weer boordevol amour noir en knappe duetten.

Try, het vierde nummer op het album, start met een nogal vreemde synthlijn die flirt met de irritatiegrens, maar gaandeweg handig verwerkt wordt tot een geniaal stukje muziek, dat zich een weg baant naar je ziel. Het is moedig van de band om zo’n motiefje in hun muziek te willen gebruiken, maar het resultaat mag er zijn. Chained, dat de twijfelachtige eer had het tot hotshot te schoppen bij Studio Brussel, brengt je in vervoering en omarmt je om je nadien nooit meer los te laten. Een van die zeldzame momenten waarop je een wordt met de muziek.  

Het laatste nummer op het album, Our Song, is een prachtig duet tussen Romy Madley Croft en Oliver Sim geworden. Een mooie outro die je doet dromen en je een gevoel van genegenheid en liefde geeft. In Reunion laat de band enkele Caraïbisch aandoende geluiden op je los en gaandeweg wordt het nummer iets  dansbaarder, zonder aan de kenmerkende intimiteit in te boeten, wat ook het geval is bij Swept Away, wellicht het meest dansbare nummer uit de plaat.

Wij zijn behoorlijk wild van dit album, The XX is er enorm goed in geslaagd de verwachtingen in te lossen, meer nog, het nieuwe album betovert. Met hun gekende sound nemen ze je mee naar een dromerige, doch donkere wereld, op reis naar het binnenste van hun ziel, maar ook naar die van de luisteraar.  Coexist bijt zich, zij het zachtjes, in je vast en boort zich vervolgens een weg naar je hart, waar het zich, hopelijk, voor een lange tijd zal nestelen. Wij waren in ieder geval een gewillig slachtoffer.

Tracklist:

1)      Angels

2)      Chained

3)      Fiction

4)      Try

5)      Reunion

6)      Sunset

7)      Tides

8)      Missing

9)      Unfold

10)  Swept away

11)  Our Song

 

Aron