maandag 12 november 2012

Iceland Airwaves deel 4: Discoveries

Discoveries

Zoals misschien al uit de vorige delen uit deze reeks bleek is Iceland Airwaves vooral een showcasefestival. Daarom lijkt het ons aangewezen om de door ons gedane ontdekkingen even met u te delen in dit vierde deel van het grote Iceland Airwaves verslag. Vrijwel alle bands die we zagen, zijn het vermelden waard, helaas is er slechts plaats voor enkele IJslandse bands en een Faeroerse singer-songwriter, en nee, dat is niet Teitur.


Beginnen doen we met FM Belfast, een band die we al eerder aan u wilden voorstellen, maar waar we nooit de gelegenheid toe kregen. Toen we hen voor de eerste keer aan het werk zagen, tijdens De Nachten in de Singel in Antwerpen, wisten we dat we met een heel speciale band te maken hadden. Toen we hen de tweede keer bezig zagen, ook in België, in een of andere bruine kroeg in Brussel meer bepaald, werden we opnieuw van onze sokken geblazen. Wat een liveband, en nu konden we ze aan het werk zien in IJsland, hun thuishaven, waar ze bovendien ook nog eens superpopulair zijn.


FM Belfast speelt een soort van electro die op plaat zo goed klinkt, dat je het gerust als achtergrondmuziek kan opleggen tijdens een van uw intieme dineetjes, terwijl ze zich live lijken om te scholen tot immense feestneuzen die zelfs het meest ingedutte publiek kunnen wakker schudden om zo een heus feestje op te starten.

Voorheen zagen we hen alleen in de hierboven beschreven, kleine locaties met niet al te veel volk. Ditmaal zagen we hen aan het werk in een van de grootste locaties die Reykjavík te bieden heeft: Harpa. In een zaal waar zo'n 2000 tot 3000 mensen in kunnen. We begonnen te vrezen dat ze ons niet zozeer zouden kunnen bekoren als met hun iets meer intieme sets. Ons scepticisme werd ontkracht en we kregen een fantastisch leuk feestje.

Agent Fresco


Agent Fresco dan, een band die nogal moeilijk te omschrijven valt, een soort van metal, met invloeden van jazz. Je kan hen heel erg moeilijk in een hokje steken. Zo wordt er geregeld gebruik gemaakt van een piano tijdens de iets rustigere nummers, wordt er gegrunt in de hardere en zijn de songteksten van diepgravende emotionele aard. De bandleden lieten ons trouwens weten dat ze binnenkort een nummer zullen gaan opnemen met Ólafur Arnalds, iets waar wij nogal hard naar uitkijken en dat nog maar eens bewijst dat deze jongens niet zomaar in het hokje ambient metal kunnen gestopt worden.

De band bestaat uit vier leden, en ze zijn alle vier fantastische artiesten. Zanger Arnar bijvoorbeeld heeft een stem die, volgens sommigen  vergelijkbaar is met Dry the River. Drummer Kjellie, zijn echte naam onthouden we u hier omdat IJslandse namen nogal moeilijk kunnen zijn, is een echt beest achter de drums.

Bovendien zijn deze vier IJslander live heel erg te pruimen en bijgevolg zijn ze, sinds we hen live bezig zagen, een van onze meer favoriete bands. We zitten al de hele week met 'Eyes of a Cloud Catcher' in ons hoofd en krijgen het er niet meer uit, ondanks het feit dat het niet zo'n catchy nummer is. Deze band zou echt eens naar België mogen komen.

Gudrid Hansdottir


Gudrid Hansdottir is een Faeroerse singersongwriter die volgens ons toch ook echt miskend is. Zo beschikt de jongedame over een hele portie talent, getuige haar prachtige cover van Lovesong van The Cure. We zijn niet echt fans van covers en vinden dan ook dat het origineel altijd beter is, maar toch deed mevrouw Hansdottir ons even twijfelen. De passie en hartstocht die de jongedame in dit nummer wist te leggen, heeft ons werkelijk overdonderd in die mate dat we al een week op zoek zijn naar haar versie, maar ze blijkt haar grootste troef goed in hand te kunnen houden.

De artieste is al aan haar derde plaat toe, en won eerder al de award voor Best vrouwelijke act op de Planet Awards. Gudrid Hansdottir doet vooral aan Feist denken en kon ons, middens haar optredens overhalen om haar debuut-cd, love is dead, meteen in huis te halen. Hopelijk zien we deze artieste gauw terug.

We hadden u eigenlijk veel meer bands beloofd , maar we willen niet te grote artikels schrijven. Vigri, Lára Runars en Mammút zullen dus hun eigen discovery moeten krijgen, maar niets houdt u tegen deze artiesten zelf eens op te zoeken.

Het volgende en laatste deel uit deze reeks is er een voor zij die, misschien wel dankzij deze reeks, geïnteresseerd zijn om dit festival eens aan te doen. We zullen het namelijk eens over de kostprijs hebben.


Aron

Geen opmerkingen:

Een reactie posten