Cd-review: Me and my Drummer - The Hawk, The Beak, The Prey

Poëtisch verwoorde dromen

Het Duitse duo Me and My Drummer, bestaande uit Charlotte Brandi en Matze Pröllochs, kon ons met hun vorige EP’s al degelijk bekoren en nu hebben ze eindelijk een volwaardig debuutalbum uit. Dat verdient zeker onze aandacht, want Me and My Drummer staat voor krachtige, grootse muziek, die zijn roots als ballast op zijn rug meesleurt. We verwachtten openhartige, eerlijke muziek en dat kregen we op The Hawk, The Beak, The Prey.

De muziek van Me and my Drummer wordt gemaakt met piano, synthesizer, drum en natuurlijk ook de knappe stem van Charlotte Brandi. De muziek laat zich kenmerken door fijn getimed pianospel, tot de perfectie uitgevoerd, af-en-toe-op-de-emotiesspelend drumwerk en een stem die ons, gewillig slachtoffer als we zijn, ontvoert naar een droomwereld.

Dat begint al met “Phobia”, een donker nummer waarin het duo probeert hun angsten van zich af te schrijven. Het eerder eclectische nummer wordt opgevolgd door “Rain Kids”, een meer up-temponummer. In het midden valt de muziek weg, waardoor er alleen nog ruimte is voor Charlotte Brandis’ stem: ‘Don’t try to ignore me, I’m everywhere in the room’, een mooie metafoor voor de alomtegenwoordigheid, bij het beluisteren dan toch, van hun muziek.

Single ‘You’re a Runner’, u misschien welbekend, is een persoonlijk hoogtepunt en ongetwijfeld hun beste nummer. Qua opbouw zit het uitstekend, zo wordt er gestaag naar het refrein opgebouwd. Het begint met een minimum aan werk achter de drums om daarna, met behulp van synthesizers een soort van tempo te ontwikkelen dat steeds sneller gaat. Het refrein blinkt dan weer uit in grandeur, om uiteindelijk nog een versnelling hoger te schakelen en er een soort van eindsprint uit te persen.

‘Don’t be so Hot’ wordt gekenmerkt door mooi pianospel en Brandi legt zo veel emotie in haar stem dat je jezelf in deze trieste lovesong verliest. ‘The Wings’ lijkt een poëtische ode aan het leven waarin je je vleugels maar moet uitslaan. ‘So Foreign’ is nog zo’n verborgen pareltje. Wat begint met enkel de stem van Brandi en enkele aanhoudende synthgeluidjes, wordt langzaam maar zeker gekneed tot een geweldig nummer. Alsof het vocale timbre van Brandi je doorheen de mistige synthgeluiden moet begeleiden en je met behulp van de beangstigend klinkende drums, je naar het toppunt van Me and My Drummers’ kunnen gidst.

“The Hawk, The Beak, The Prey” is een geweldig album, een van de betere van dit jaar. Alles klopt gewoon, zo is de albumtitel de perfecte beschrijving van wat Me and My Drummer doet. De stem van Charlotte Brandi is ‘The Beak’, die open en bloot de gevoelens verwoordt van de havik. Drums en synths, ‘The Hawk’, dragen haar rond de wereld, waar Me and My Drummer rustig zijn muziek kan maken. Ze vliegen rond, ergens hoog in de wolken, op zoek naar een volgend slachtoffer.

Aron