Concertreview: Austra (Dokbox, Gent)

Zeggen dat Canada alleen slechte muziek voortbrengt, zoals Justin Bieber, Carly Rae Jepsen en andere eendagsvliegen, is je reinste onzin. Het land heeft een rijke muzikale traditie, met bands als Neil Young en Stars, maar ook meer recent Misteur Valaire en Crystal Castles. Daar mag je vanaf heden ook Austra bij rekenen. Deze electropoppers uit Toronto doen veelal aan The Knife denken, maar zijn iets minder eigenzinnig, hebben hun vorige cd, 'Feel it Break', twee jaar geleden uitgebracht en brengen binnen zes dagen hun jongste worp, 'Olympia' op de markt. Reden genoeg dus om eens af te zakken naar de Dokbox in Gent, zeker nadat ze ons in de Lotto Arena omver bliezen in het voorprogramma van The XX.

Ons omver blazen was gisteren wel niet weggelegd voor het voorprogramma. Emma McKenna moest ons opwarmen voor Austra, maar slaagde daar niet helemaal in. Niet dat ze heel slechte muziek maakte, in tegendeel, het was zelfs aangenaam en easy listening, maar begon na verloop van tijd wel wat te vervelen. Een vrouw met een gitaar, die af en toe begeleiding kreeg van een bassiste, daar kan je maar weinig kanten mee uit en vandaar dus de verveling. Ook hadden wij het gevoel dat de muziek van de jongedame niet helemaal aansloot bij de muziek van Austra. We hebben al slechtere voorprogramma's gezien, maar ook al betere.

Dan was het tijd voor Austra om aan zijn set te beginnen. Wat meteen opviel: het zestal had  minder tijd en energie gestoken in de show in vergelijking met hun doortocht in de Lotto Arena. In Antwerpen waren ze nog allemaal in dezelfde pluimage getooid waren (een blauw glitterpak), hebben ze nu gekozen voor meer alledaagse kledij. Gewone t-shirts en alles wat maar comfortabel zit eigenlijk, of zoals de man achter de keyboards, een strakke broek, bretellen en een trainingsvest.

Er werd afgetrapt met een nieuw nummer (geen idee welk), nadien meldde zangeres Katie Stelmanis snel
even dat er nog meer van hetzelfde zat aan te komen: "We have got more beats, synths and cool stuff for you!". Gelogen was het in elk geval niet. Shoot The Water en Forgive Me (nog een nieuw nummer vermoeden we) volgden. Het publiek was behoorlijk enthousiast en danste zich een weg doorheen deze nummers.

Toen nieuwe hit 'Home' aan de beurt was, ging het publiek nog eens, volledig terecht overigens, extra uit zijn dak. Wat volgde was een mix van oude, bekende nummers zoals 'Choke' en 'The Beast' en nieuwe nummers waarvan we u de titels helaas niet kunnen geven. Niet alle nieuwe nummers zijn van hetzelfde niveau als 'Home', dat was wel duidelijk, maar het publiek leek er zich niet veel van aan te trekken en feestte als een bende op hol geslagen vrolijke Fransen verder.

Dan werden er onbekende klanken door de boxen gejaagd. Een nieuw nummer denk je dan, maar het blijk 'Lose It' te zijn, veruit hun beste nummer, dat door de boxen schalde. De publieksreactie op deze, mogen we hit zeggen, was enorm en de dokbox leek wel in lichterlaaie te staan. Ook de zes Canadezen amuseerden
zich te pletter. Na 'Lose It' volgde nog 'The Beat and The Pulse', een nummer dat zo mogelijk nog dansbaarder is dan 'Lose It' en dat vond het publiek ook.

We dachtten niet echt dat er nog een encore zou gaan komen, aangezien de beste en bekendste nummers de revue al passeerden. Groot was dan ook onze verbazing toen het zestal opnieuw het podium opkroop. Minder groot was onze verbazing toen we de aanhef van 'Darken Her Horse' hoorden. Het nummer dat er op volgde was er een van het nieuwe album en kon ons niet zo heel erg bekoren. Vooral de opbouw deed ons denken aan Bloc Party's 'Octopus', waarbij er steeds opgebouwd wordt naar een climax, maar op het moment dat je die verwacht, valt alles stil. Dit nummer werd door ons dus niet erg gepruimd.

Gelukkig volgde er nog 'Spellwork', wat het concert het einde gaf dat het verdiende: een dansend en uitzinnig publiek, dat nog steeds meer wilde, maar helaas niet kreeg en een gelukkige band. Om een korte -samenvatting te maken: Austra u was geweldig, alweer en kijken uit naar uw volgende doortocht in ons land. Hopelijk op Pukkelpop, Dour of een ander groot Belgisch festival, u verdient het. Nu alleen maar hopen dat de genaamde Chokri M., Carlo D. of Herman S. dit lezen.

Aron