We zijn al over de helft en de festivalganger, net als de wei zelf begint al tekenen van vermoeidheid te tonen. Een tragere tred bij de festivalganger, een muf, ongewassen en vooral ongeschoren geurtje bij de weide zelf. Ook bij ons sloeg de vermoeidheid toe en we namen dan ook een snipperdag waardoor we niet al te veel optredens hebben meegepikt vandaag.
“Het is
onze 5de keer op Werchter” melde zanger Johannes Verschaeve ergens
in één van zijn bindteksten. Awel het is terecht! The Van
Jets bewezen met dit optreden nogmaals dat ze een rasechte festivalband zijn.
Om 1 uur in de namiddag rockten ze de ziel uit hun lijf op de mainstage. Zanger
Johannes Verschaeve, voor de gelegenheid gekleed in enkel een knalrode broek en
witte schoenen en voorzien van de nodige oog makeup werd al meermaals
vergeleken met David Bowie en net als Bowie is het een zeer opvallende en
charismatische verschijning ! En vooral een echte entertainer! De band
bracht een gevarieerde setlist met veel recente nummers maar gelukkig ook met
klassiekers als Electric Soldiers.
Eén van
de meest verrassende optredens van deze Werchtereditie kwam ongetwijfeld van Django Django! De
relatief onbekende Briste band bracht op deze zaterdagnamiddag
een uitstekend optreden. Ze slaagden er in om met hun redelijke vrolijke
ritmische nummers een heel eigen wereld te creëren. De nummers klonken strak en
de band wist het publiek te entertainen. Voor je het goed en wel besefte
stond je als toeschouwer mee te dansen,
te zingen, te klappen en te springen. Het was een boeiend optreden dat
nooit echt verslapte. Toen hit 'Default' in de setlist verscheen barste het feest
natuurlijk helemaal los! Een
optreden dat je met een vrolijk en voldaan gevoel achterliet!
Zweterige lijven en hyperkinetische springers zo kon je het opttreden van Goose in de nieuwe Klub C samenvatten! Van het
eerste tot het laatste nummer slaagden Michaël Karkousse en zijn band er in om
hun publiek te laten dansen en springen tot iedereen letterlijk nat in het
zweet stond. De nummers klonken super strak en
de band bracht ze met een je m'en foutistische, doch sympathieke nonchalance en een zekere arrogantie.
Goose is één van de Belgische bands met een heel eigen sound maar met toch
voldoende variatie in de nummers (bijvoorbeeld Bring it on – Words) waardoor
het geheel boeiend blijft. Ook de lichtshow tijdens het optreden was
opmerkelijk. Het enige jammere aan het optreden was dat er soms net iets te
lang opgebouwd werd naar de climax.
Evelien
Geen opmerkingen:
Een reactie posten